W tworzeniu i zarządzaniu wielkimi korporacjami wyprzedził swoja epokę. Stworzył koncepcję firmy–lidera na rynku, opartą o modernizację i innowacyjne rozwiązania. Sam kierował takimi firmami, podejmując rozsądne ryzyko i uzyskując spodziewane efekty. Już zajął miejsce nie tylko w aktualnym biegu zdarzeń, ale w historii gospodarki.

Jednocześnie, Konrad Jaskóła realizując cele dobre dla kierowanych przez niego przedsiębiorstw, a w konsekwencji dobre w skali kraju, nie oczekuje „hołdów”. W końcu jednak zdarza się, że wyróżnienia i nagrody „dopadają” go, a przyjmując je pozostaje sobą. W 1998 roku, wskutek reorganizacji, Konrad Jaskóła przestał być prezesem Płockiej Petrochemii. Nie został jednak mianowany szefem tworzonego PKN Orlen, choć nikt nie mógł kwestionować dorobku Prezesa Jaskóły ani jego programu rozwoju firmy. To był błąd kadrowy popełniony przez moją ekipę, choć jego następca spisał się w końcu nieźle.

Konrad Jaskóła potrafi słuchać. Jest skupiony na innych. Uważny. Ze słuchania czerpie korzyści. Wie, że od każdego może dostać mądrą zawodową czy życiową wskazówkę, od uznanego eksperta na kongresie, ale też od pracownika najniższego szczebla.

W sierpniu tego roku odwołano go z Polimeksu-Mostostalu. Historia lubi się powtarzać. Dla tej firmy mógłby jeszcze wiele zrobić. Akurat był tuż przed realizacją historycznych kontraktów.

Uważam, że życiorys Konrada Jaskóły powinien wzbogacić się o nowe wyzwania i kolejne osiągnięcia, godne jego formatu. Mało mamy tak doświadczonych, odważnych i sprawnych menedżerów.

....współautorstwa jego współpracowników i osób, z którymi się stykał w swoim bogatym życiu. A jest to życie naprawdę bogate w sukcesy, wyzwania i – także - porażki. Konrad Jaskóła symbolizuje dla mnie ciągłość polskiego menedżmentu od lat 70. po dzień dzisiejszy. Są to lata wytrwałej pracy dla Ojczyzny, realizowanej często wbrew okolicznościom i ludziom poszukującym doraźnych korzyści. Na tle tych doświadczeń dużo dojrzałej mądrości i mało goryczy.

To również opowieść o zmianach w kraju i transformacji gospodarki z perspektywy kluczowego uczestnika i jednego z jej najbardziej wpływowych kreatorów. I wreszcie dobra lekcja przekazana przez stratega, który zdradza tajniki swojego warsztatu, ujawnia sposoby planowania podejmowanych przedsięwzięć. Przez wszystkie te wymiary przebija człowiek niezwykle wprost pracowity, z klarownym systemem wartości, determinacją i niezłomnością w działaniu – oto prawdziwa inspiracja. W trakcie czytania tej książki uświadamiamy sobie, że w wielu sprawach mogliśmy wykazać się większą jasnością celu, wolą i determinacją… Ta książka po prostu dodaje energii i zachęca do starania się bardziej.

Dziś to już klasyk polskiej transformacji o aspiracjach mentora. Ciekawe czy ten twardy zawodnik poradziłby sobie równie sprawnie gdzie indziej w świecie. Należy mu życzyć, żeby jeszcze miał taką sposobność.